Ik ben toch zo wijs tegenwoordig...
Mama kan hele gesprekken met mij voeren. Het grappige is dat ik bepaalde medeklinkers nog steeds niet uit kan spreken. Zo wordt de plek waar opa Piet en oma Mieke wonen 'Juinen', en dan moet mama meteen aan Koot en Bie denken. Ik weet niet wie dat zijn maar mama vindt het heel grappig.
Zo kon mama vanmorgen ook met mij bespreken of ik naar de dokter wou. Ik had namelijk de hele nacht gehoest en moest soms gewoon braken door het hoesten. Ik vond daarom vanmorgen zelf dat ik naar de dokter moest en mama was het ermee eens. Helaas wilde ze niet wachten tot ik K3 had afgekeken...
Dus zaten we 2(!) uur in de wachtkamer, die ik heel geduldig heb doorgebracht, of spelend met de vieze garage die er staat en de klevende blokjes, of op mama's schoot, hoestend en hoestend.
De dokter heeft overal in gekeken- keel, oren, neus, en mijn longen beluisterd, en alles was schoon. Uitzieken dus.. Hij vond mij een modelpatient, omdat ik keurig mijn tong uitstak en AAAAH zei!
Maar ik ben dan ook een modelkind, he.